Beren vechten in canada.reismee.nl

De bus van Cobus

Een drukke reisdag, Suriname is 9 uur vliegen, 3 uur van tevoren aanwezig zijn, en dan waarschijnlijk nog een uur met de auto. Kort samengevat: straks 15 uur onderweg. Wij dumpen de auto op de Klomp en nemen de trein dan ben je altijd op tijd. De buren halen de toetoet vanavond weer op. Het helpt om met Ric te reizen, overal krijg je voorrang, de douane is kinderspel. Het wordt gewoon voor je geregeld. Lekker. Het vliegen gaat snel voorbij, filmpje kijken, boek lezen, dutje doen en voilà de landing wordt ingezet. Wij zitten bij de nooduitgang, plenty beenspace maar wel nu even opletten. De gebruikelijke klappers verder zitten wij te wachten, iedereen eerst dan wij. Voor Ric is er een hele grote lift, een soort hangende container, maar alles gaat goed. Ook hier bij de douane weer overal voorrang, niet slecht. Voor je het weet staat weer iedereen op de koffers te wachten, eerst dringen naar de uitgang in het vliegtuig en nu weer een grote familie.

Het is donker geworden, je loopt in een rij naar buiten en overal staan mensen half in het donker. Buiten staat wel een auto, maar geen Cobus. Gelukkig kent de Security Cobus en die wordt snel uit het donker opgepikt zodat wij kunnen laden. Voor wij het weten rijden wij over 1 van de weinige wegen van Suriname, op naar Paramaribo en door dorpen met illustere namen als Lelydorp. Ook veel verkeersdrempels, kennelijk is de gemeenteraad van Almere op werkbezoek geweest. Een kleine stop bij een ATM die niet werkt, NO SPAN, dit zijn de tropen, morgen weer beter. Het huisje is prima, ligt ergens in Oost Paramaribo, netjes, door een hek omsloten (dat heeft iedereen hier) en sloten op de deur. Tijd om te eten is er niet meer, te moe om nog een hap door de strot te drukken. Dus welterusten en snaveltjes los.

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!