Vandaag naar Bigi Pan, een vogelreservaat dicht tegen British Guyana. Het is zeker drie uur rijden en de tocht gaat door Wageningen en Groningen. Het blijft vreemd dat alles hier in het Nederlands wordt aangegeven en dat men ook Nederlands praat. Telkens wil je een gesprek of een bestelling in het Engels doen, niet doen, niet nodig!

Onderweg weer vreemde dingen gezien. De geasfalteerde weg wordt per strekkende kilometer slechter en ook meer mensen zitten op de waranda niets te doen. Wij rijden een hele poos achter een giga rupsgraafmachine, die zou toch niet helemaal naar Nickerie gaan? Ergens na 15 minuten crossen wij door een greppel en zijn er voorbij. In de spiegel zien wij nog net dat hij de afslag neemt, lekker hoor. Het meest verbazen wij ons over een man die op zijn omgekeerde boot de kiel met een bosmaaier staat te schuren. Inventief moet ik toegeven, dat moet ik thuis ook eens proberen. De lunch is bami, nog geen 3 euro. De weg is zo lang dat er zelfs onderweg toiletten zijn aangegeven, 2 SRD.

De boot ligt klaar, ons reisgezelschap bestaat uit 6personen, waar er straks nog 3 bijkomen. Het is de gebruikelijke metalen boot met een klein buitenboordmotortje. De pruttelaar wordt aangezet en wij vertrekken richting hotel. Helaas is de sloot doodlopend, maar aan het eind ligt een ladder met rollertjes. Wij moeten uitstappen en na een flinke aanloop ragt de bootsman de boot op de ladder. Of wij hem even willen helpen de boot over de dam te trekken? Met vereende krachten sjorren wij de boot over de dijk. Maar het leed is nog niet over, de volgende vier boten, waarvan twee vol met Chinezen, moeten ook nog over. Een kwartier later varen wij verder, door een gegraven kanaal naar het grote meer.  In de bomen langs de kant zitten verschillende roofvogels zoals de visarenden, gieren en anderen. Verderop zit een uil, hij draait zijn kop 180 graden om ons goed in de gaten te houden. Weer verder komen wij de rode ibissen tegen, en wat zijn die rood!

Midden op het meer staan een aantal huizen op palen in het water. 1 ervan is ons hotel. Op afstand zien wij natuurlijk een buitenkeuken, wat kamers en hangmatten hangen. Op de achtergrond lopen flamingo’s voedsel te pikken. Hoe zou dit eruit zien met wanneer de zon onder gaat...

De kamers worden uitgedeeld, in de onze staan twee 1 1/2 persoonsbedden met een lengte van 150 cm, dus de benen moeten worden afgezaagd. Wat uitleg over het programma en dan de hangmat in, even bijkomen. De gids staat al weer te trappelen. Flamingotocht. En dus stappen wij weer in de boot en varen richting oever overzijde. Het meer is ondiep dus het laatste stuk huppelt de bootsman overboord en sleept ons verder. Wij blijven zitten. Dichterbij is het prachtig, de roze pracht loopt in polonaise van links naar rechts en terug, onderweg veel geluid makend. Dobberend in ons bootje zitten wij te genieten.

De boot wordt weer gestart en even verderop meren wij opnieuw aan. Honderden rode ibissen en blauw, witte reigers proberen een stek te vinden om te overnachten. De bomen zitten vol met kleur. Het lawaai is oorverdovend en er blijven maar vogels in grote slierten aankomen. Het schouwspel is fantastisch. Met pijn in het hart starten wij de motor weer en keren terug naar ons eilandlodge. Op de terugweg springen er spontaan vissen in onze boot, geen idee waarom, maar hier visser zijn is echt Surinaams, je gooit de boot uit en wacht. Succes verzekerd.

Na het eten, een pittige Saotosoep is het tijd voor de nachtsafari, op zoek naar de kaaiman. Het blijkt verrekt lastig een kaaiman te vinden, maar er is ruime compensatie, het wordt een slangentoer. De eerste die wij tegenkomen is een kleine boomboa. Hij zit gekronkeld op een tak en pas als hij achter de stam verdwijnt weten wij dat hij leeft. Verder terug zit een andere boa in de struik. Zeker 1 meter zegt de gids maar daar lijkt hij veel te fragiel voor. Een tak wordt afgebroken, de boa opgepord en zo komt hij kronkelend om de tak de struik uit. De vrouwen ogen wat angstig, toch wel zeker 2,5 meter en heel wat dikker dan wij dachten. De slang wordt weer teruggestort en de toer wordt beëindigd. Toch weer verrassend.